Klasa Alef

Przez Ganot płynie rzeka. Rzeka, która trwa cztery lata. Lata młodości płyną i zalewają Ganot. Płyną wartkim nurtem, wciągają Pierwszaków i pędzą ich na wielkie morze dorosłości. To jeden wspólny szlak. Tutaj wszystko tętni, pieni się i jest widoczne, bo należy do całej społeczności.

    Gwoli ścisłości – Ganot to technikum rolnicze w Izraelu. Tam rozgrywa się akcja Klasy Alef. A żeby już wszystko było jasne – klasa Alef to klasa pierwsza.

    Głównym bohaterem książki jest Roni, Roni Metzger. Chłopak postanawia, że nie pójdzie do zwykłego liceum w Tel Awiwie. Zamiast tego wybiera właśnie technikum rolnicze w Ganot. Dlaczego tak zrobił? Przecież wiemy, że to inteligentny chłopak, nie miałby problemu z dostaniem się do normalnej szkoły.

     Roni chce jednak uciec z miasta. Nie dlatego, że go nie lubi ani że nie ma przyjaciół. Chce odejść z domu – jego mama umarła i od tego czasu wszystko się zmieniło, łącznie z ukochanym ojcem.

      Nawet, jeśli chłopiec przez jakiś czas żałował swojej decyzji, to szybko o tym zapomniał. Ganot go zmieniło. Dzięki technikum zrozumiał (a może dopiero się dowiedział), co to znaczy przyjaźń, miłość, szacunek do innych oraz honor.

       Klasa Alef to pierwsza powieść z serii Z głową, wydawanej przez Wydawnictwo EMG. W skład serii mają wchodzić książki obyczajowe – ukazujące realia życia młodzieży w danym kraju. Jednocześnie mają to być powieści fundamentalnie ważne dla literatury młodzieżowej tego państwa.

       Klasa Alef  jest właśnie taką książką. W roku 2008 wygrała konkurs na najbardziej „izraelską powieść z okazji sześćdziesięciolecia istnienia Państwa Izrael”. Choć powstała w 1982 roku, wydaje mi się, że nie straciła na aktualności. Młodzież – i nie tylko młodzież – ma wciąż te same problemy. Obojętnie gdzie, obojętnie kiedy, młodzi ludzie będą się zmagać z dorastaniem. I nawet jeśli czasy się zmieniają, to ono się nie zmieni.

        Esther Streit-Wurzel umieściła akcję swojej powieści w moshawie (swoistej formie kibucu) – czyli miejscu, w którym ludzie żyją we wspólnocie, świadomie i dobrowolnie wybierając rodzaj zamknięcia i izolacji od świata. Każdy tam się zna, każdy wie wszystko o drugiej osobie. Autorka pokazuje, jakie wady i zalety ma takie życie i jak zmieniają się ludzie, którzy go doświadczają.

          Jednak nie wszyscy są tam szczęśliwi. Wiele z dzieci zdecydowało się jechać do Ganot z powodów podobnych do tych, które skłoniły Roniego do rozpoczęcia tam nauki. Wiele z nich pochodzi z rozbitych domów. A ci, którzy z takich nie pochodzą, także starają się uciec od swoich zmor. I niekoniecznie chcą się nimi dzielić, nawet z najbliższymi przyjaciółmi.

          W tym sensie szkoła w Ganot staje się mikrokosmosem.

          Odbija jak w lustrze życie człowieka.

          Nawet tego bardzo młodego.

Autorka: Esther Streit-Wurzel

Tłumaczenie: Michał Sobelman  &  Joanna Ströcke-Sobelman

Data wydania: 2018

Wydawnictwo: Wydawnictwo EMG